hiru | Eibarko euskara

1. hiru

1. zenbtz. (TE). Tres (número). Kardinala da. Hiru anai ziran, bata baiño bestia okerraguak. / Eran tres hermanos a cual peores. / "Bittan", "hirutan", "lautan" esatia da, "bi, hiru eta lau bidar" esatia beste.. Ik. bat bi hiru eta lau, lau. Eibarren, jolasetan eta jokuetan hasieria emoteko erabiltzen dan numerua (bat, bi, hiru ta lau) lau da, ez hiru.

2. iz. (TE). Tres (carta), el tres. Ataraizu hirua, bestela gorde biharran gordez, galduko dozu. / Saca el tres, que de otra manera, con tanto guardarlo, lo vas a perder.

hiru edo lau. zenbtz. (OEH). Tres o cuatro, algunos,-as. Hiru edo lau bihargin bialduko nittuke bere billa. (Zirik 106).

hiru-txiki. iz. (TE). Quince céntimos, cinco cuartos. Gure eskola sasoian, hiru-txiki ulia ebatia. / En nuestra edad escolar, cinco cuartos el cortar el pelo. Ik. bost-kuarto.

2. hiru

2. [hiro] . iz. (ETNO). Parte seca y podrida de los troncos. Ik. ixu, ireskatu, hirutu.

hirua egin. zaio ad. (ETNO). Pudrirse. Egur asko berandu ebagi edo denpora askuan gordetzen danian igartu biharrian zahittu egiten da, usteldu; berdia izatetik igartu barik usteltzera egitten dau. Honi egurroni hirua egin jakok. Ik. hirutu.